Quändu te set chì cun mi
questa stänza la g’ha mìa cunfìn
ma ärbur
ärbur infinii:
quändu te set chì visìn a mi
chest sufitt viöla
a l’esìst pu
mi vedi ul ciel sura da nünch
che rèstum chì
abandunaa
’me se ga füss pu
niènt, pu niènt al mund.
Sóna ’n’armónica:
ma suméia a un órgan
ch’al vibra par ti e par mi
sü nu l’imensità dul ciel
par ti, par mi:
nul ciel.
il cielo in una stanza (Mina)
Scritto da Giorgio Sassi
Giorgio Sassi
Un blog di scritti, idee, pensieri e appunti