Cata tütt i mè amûr, sì catai tütt amûr,
e da pü cusè che te g’avree da quäntu te g’avévat?
Nisün da questi, amûr, te pudaree ciamall ver amûr;
tütt ul mè l’eva tò, prima che änca questi te g’avésat;
se par amûr mè, te catat quela che mi ami,
par l’üs che te fee dul mè bèn foo mìa reclàmi,
ma te sarìat da biasimà se te se ingànat
e te güstat vulentéra quell che te refüdat.
Lädar gentiil, la tûa ladräva mi la perdóni
anbèn te me pórtat via i mè pócch dóni;
epür l’amûr al sa che püsee gränd dulûr
l’è mìa l’ultragg du l’ódi, ma supurtà ufés d’amûr.
Grazia lascìva, dua ógni cativéria la pär un suriis,
mazam cunt i dispètt, mìa par quest divegnaremm nemiis.
Al sarà mäi che meta impedimènt a l’üniûn
da dô anim fedel, l’amûr l’è mìa amûr
s’al müta quändu nu l’ältar al tröva ’na delüsiün,
o se l’è prunt a turnà indree quändu l’ältar l’è pü un fiur.
Oh no, l’è un faro sèmpar fìss
ch’al dómina i tempèst sènza mäi vacilà;
lü d’ógni bärca vagabûnda l’è la stèla che lüsiss,
ul valûr du la quäl sa cugnóss mìa, ma l’altéza la sa pô misürà,
l’amûr l’è mìa ul paiàsc dul Tèmp, änca se i labar e i ganass
a pàsan sóta la sûa mesûria da gradass,
l’amûr al cämbia mìa cunt i ur, cunt i setimàn o cunt i vizi,
m’al düra in etèrnu fin al dì dul giüdìzi:
se quest l’è un erûr e cuntra mi al sarà pruvaa,
alûra mi hoo mäi scrivüü e nisün óman l’ha mäi amaa.
(Sunett CXVI)
Sonetto 141
Par ditala ciära mi t’ami mìa cunt i mè öcc perfètt,
parchè lur a vedan in ti mila difètt,
ma l’è ul mè cör ch’al vör bèn a quell che lur bütan via
e, che a dispètt du la mè vista, al sa cumpiacc d’amatt a la fulìa.
Nè ai mè uregg ghe riess gradévul ul timbar du la tûa vus,
nè ul sèns du la libìdin inclìn a strusciamènt lüsüriûs...,
nè ul güst, nè l’ulfatt a g’hann ul desidéri intèns
da vèss invidaa, cun ti dumà, al banchett di sèns:
ma nè i mè cinch facultà, nè i mè cinch sèns a ga la fann
a fà cambià idéa al mè stüpid cör da vèss al tò servìzi da ann,
cör ch’al làsa questa parvènza d’óm in balìa da se stess e di tò suprüs,
par fala sèrva e miseràbil dipendènt dul tò cör buriûs.
Se l’è mìa che mi ritégni ul mè maa ’na sülüziûn,
in quäntu quela che la ma fa pecà, la ma dà änca la puniziûn.
…cinch pruvèrbi di nóstar vecc… cinch verità!
- l’amûr l’è ’na dumända cuntìnua, l’amicizia un scämbi
- quii che sa aman sa dumändan felicità, i amìs sa la dann
- la gränd amicizia l’è ’me ’na piänta che d’invèrnu ga geran mäi i radìs
- bisógna che i amìs sa suméin nul cör, par ul rèst, pódan änca vèss divèrs
- la misüra d’amà… l’è d’amà sènza misüra!
ora ti amo / ora sento la tua voce
come l'urlo del mare / il sussurro del cielo
Amur, merda e vener hinn tri robb tener
(Amore, merda e venere sono tre cose tenere)