’N’ältra vita
(La Vie antérieure, C. Baudelaire, "Les fleurs du mal")

A lungh hoo abitaa sóta di pórtigh vast
che i Su dul mär tingévan da mila fögh,
e che i vält pilàstar, drizz e magnìfich,
a sira, fasévan sumeià a grótt da basält.

I und, rivultänd i imàgin di ciél sótöcc,
mis’ciavan, in manéra sulènn e mistica,
i putènt acórd d’una splèndida müsica
cunt i culûr dul tramûnt riflèss ni mè öcc.

L’è là che hoo vivüü ni pasiûn cälmi,
in mèzz al blö, ai und, ai splendûr,
e ai sèrvi biótt impregnaa d’udûr,

che ma rinfrescävan la frunt cunt i pälmi,
e l’ünich lur sógn l’eva da capì
ul penuus segrét ch’al ma faséva languì.

Claude Lorrain