quändu la tèra la sa müda in un spelûnca ümida
dua la Speränza, ’me ’na tegnöra,
la va a sbatt süi mür cun la sua ära timida
e la pica ul cô cuntra plafûn maseraa;

quändu la piöva la stènd i sò imèns fass
cupiänd i sbärr d’una gränd prisûn
e un pópul mütt da ragn bass
urdiss la própia tira in fund ai nóstar rasûn,

tütt da culp di campann sältan-sü cun füria
e bütan vèrs ul ciél un burdeléri spaventuus
simil a di spirit vagabûnd e sènza patria
che sa metan a frignà cun ustinaziûn.

- E lungh cärr fünebr, sènza tambür nè müsica,
märcian lentamènt nu la mè anima; prisunéra
piäng la Speränza, e l’Ingósa crüdéel, dispótica,
la piänta, sül mè cô piegaa, la sua negra bandéra.

citadìn, ómm da campàgna, vagabûnd, sedentäri,
che ul sò picul cervèll al sia svéli o al sia ’na lümäga,
dapartütt, l’ómm al sübiss ul terûr dul mistér,
e al guärda sèmpar in vält dumà cun öcc tremurènt.

In vält, ul Ciél! stó mür a vólta che la suféga,
plafûn ris’ciaraa par ’na cumédia strämba
dua ógni paiàsc al schiscia un terèn insanguinaa;

terûr dul libertìn, speränza dul remìta matt;
ul Ciél! negar cuèrc du la gränd pignàta
dua büi l’impercetìbil e gränd Umanitaa.

agil e nóbil, cun la sua gämba scultórea.
Mi, mi bevévi, nervuus ’me un impaziènt,
nul sò öcc la dulcéza fascinänt e la legrìa funérea,
ciél livid d’un bravaléri nascènt.

’Na scalmàna… pö la nócc! - Fügitìva beltà
dal sguärd ch’al m’ha faa rinass anmô,
ta rivedaroo mäi pü se mìa nu l’eternità?

Da ’n’ältra pärt, luntän da chì! Trópp tärd! pô vèss mäi!
Parchè ignóri dua te scapat, ti te see mìa dua voo,
ti ch’avrìa amaa, ti che t’el savévat urmäi!

 
John Singer Sargent

cul stómigh prutees e i sgunfi pulmûn,
al päri d’una tila,
scali ul durs da increspaa cavalûn
che la nócc ma vela;

in mi sènti vibrà tütt i pasiûn
d’un vascèll ch’al sufriss;
ul vènt, la tempèsta e i sò cunvulsiûn

ma ninan sü l’imèns abiss.
Ältri vólt l’è cälma piàta, specc dua lüsiss
la mè disperaziûn!

Valérie Sarn